در هنگام خرید سیستم کنترل دسترسی یا انواع ریدر کنترل دسترسی برای سازمان خود، معیارهایی وجود دارد که می‌بایست آن‌ها را در نظر بگیرید. شما باید منطبق با نیاز خود و اینکه چه کسانی به چه محیط‌ هایی دسترسی داشته باشند، نوع سیستم اکسس کنترل مورد نظر را انتخاب نمایید تا نهایت ایمنی و امنیت برای شما تامین شود برای مثال: برای برقراری امنیت تردد در مکان‌های شلوغ و پر رفت و آمد؛ شما نمی‌توانید از سیستم‌های کنترل دسترسی معمولی و ارزان قیمت که امکانات خیلی کمتری دارند، استفاده کنید.

انواع ریدر کنترل دسترسی

انواع ریدر کنترل دسترسی عبارتند از:

• ریدر کارتی
• ریدر رمزی (صفحه کلیدی یا کیپد)
• ریدر احراز هویت دو عاملی(برای مثال ریدر با قابلیت تشخیص چهره و کارت)
• ریدر اثر انگشت بیومتریک
• ریدر تشخیص چهره
• ریدر عنبیه چشم
• ریدر اسکن کف دست

ریدر کارتی

به طور کلی دو نوع کارتخوان داریم که در ذیل به آن‌ها شاره می‌کنیم:

• کارت خوان‌های نوار مغناطیسی
• کارت خوان‌های مجاورت

کارت‌های نوار مغناطیسی شباهت زیادی با کارت‌های اعتباری شما (عابر بانک) دارند؛ برای استفاده از آن‌ها، شما کارت خود را در خوانش‌گر (ریدر یا کارت‌خوان) می‌کشید.

کارت‌های مغناطیسی نیز از تکنولوژی RFID استفاده می‌کنند و شما برای استفاده از آن‌ها، کارت را به خوانش‌گر فقط نزدیک می‌کنید. این کارت‌ها در فاصله 5 سانتی‌متری ریدر قرار می‌گیرند؛ یعنی کار می‌تواند تنها با نزدیک کردن کارت خود به ریدر به منطقه مورد نظر دسترسی پیدا کند.

 شما نیز می‌توانید در این سیستم‌ها دسترسی هر کارت به منطقه مورد نظر را تعیین نمایید، حتی به‌وسیله نرم افزارهای مرتبط با این تجهیزات می‌توانید تاریخچه استفاده از کارت‌ها و مناطقی که از این کارت‌ها استفاده شده است را داشته باشید.

حال باید تصمیم بگیرید که با توجه به نوع منطقه مورد نظر، از کارت خوان‌های با سیم یا بی‌سیم استفاده کنید. لازم به ذکر است تغذیه کارت خوان‌های بی‌سیم به‌وسیله باتری می‌باشد و اغلب در مناطقی که امکان کابل‌کشی وجود ندارد استفاده می‌شوند.

کارت‌خوان‌های بی‌سیم (ریدر کارت وایرلس)

کارتخوان‌های بی‌سیم معمولا در محیط های با وسعت و مساحت کم استفاده می‌شوند. این کارتخوان‌ها، به‌وسیله باتری کار می‌کنند برای مثال در ابنیه‌های تاریخی که امکان سوراخ‌کاری و کابل‌کشی وجود ندارد از کارتخوان‌های بی‌سیم استفاده می‌شود. برای برنامه‌ریزی کارتخوان‌های بی‌سیم باید به صورت تک به تک اقدام نمود و امکان برنامه‌ریزی جمعی وجود ندارد.

کارت‌خوان‌های با سیم

کارتخوان‌های با سیم به صورت مستقیم به برد مرکزی اکسس کنترل متصل می‌شوند و حتی منبع تغذیه آن‌ها (پاور) از پنل مرکزی یا مدار کنترل درب مورد نظر است این مزیت به شما امکان آپدیت و بروز رسانی مستقیم قوانین و موارد دسترسی در کارتخوان‌ها را می‌دهد، حتی می‌توانید برای مدت مشخصی کارتخوان منطقه مورد نظر را از دسترس خارج کنید و دسترسی افراد را محدود نمایید.

ریدر رمزی یا صفحه کلید (کی پد)

شاید در دور و اطراف خود از این نوع صفحه کلید ها دیده باشید، این نوع ریدر، یک صفحه کلید است که هر فرد کد مشخصی را برای ورود به ناحیه مورد نظر وارد می‌کند. تفاوت‌های عمده‌ای بین ریدرهای کارتی و ریدرهای رمزی وجود دارد اما باید دید که امنیت در دسترسی (میزان ایمنی در فرآیند کنترل دسترسی) در کدام یک بیشتر است.

پاسخ پرسش بالا کوتاه و صریح است، هیچ کدام ایمن نیستند. رمزها (پین‌ها) و کارت‌های دسترسی (RFID) تنها تا زمانی ایمن هستند که افرادی که به آن‌ها دسترسی دارند از آن‌ها مراقبت کنند. برای مثال، افراد از لو دادن پین دسترسی خود اجتناب کنند. مشخصا زمانی که پین دسترسی لو رفت باید آن را از درجه اعتبار ساقط کرد و سریعا باید آن را از سیستم حذف کنیم. کارت‌های مغناطیسی نیز ممکن است در معرض سرقت (جیب‌بری) قرار بگیرند و یا حتی، کارت‌ها به‌وسیله ابزار خاصی کپی شوند. لذا کاربران سیستم، باید در حفظ و حراست از کارت یا پین خود کوشا باشند.

ریدر احراز هویت دو عاملی

بکارگیری دو پروتکل در دستگاه کنترل دسترسی، به‌صورت همزمان قطعاً دارای امنیت بیشتری نسبت به سیستم‌های یاد شده قبلی تک پروتکل خواهد بود. بطور واضح تر؛ می‌توانید برای کنترل دسترسی ناحیه مورد نظر، از هر دو تکنولوژی ریدر کارت و ریدر رمز استفاده نمایید، یعنی برای هر منطقه هر دو ریدر را نصب کنید، اما امروزه ریدرهایی تولید شده است که به‌صورت همزمان هر دو قابلیت را دارا می‌باشند. ریدرهای دو عاملی، امنیت سیستم کنترل دسترسی را بدون استفاده از دستگاه اضافه‌تر، دو برابر می‌کنند.

در بالاتر اشاره کردیم که، در صورت لو رفتن رمز یا به سرقت رفتن کارت، سیستم کنترل دسترسی دچار چالش جدی می‌شود و امنیت آن زیر سؤال می‌رود، حالا این پرسش پیش روی ماست که، آیا سیستم مطمئن‌تر و ایمن‌تری وجود دارد؟

ریدر اثر انگشت بیومتریک

بیومتریک، به معنای سیستم تشخیص افراد زنده است؛ که گول زدن آن بسیار دشوار است. اثر انگشت، یک شناسه یکتا و قابل تشخیص است. در این نوع ریدر از سنسور اثر انگشت استفاده می‌شود. قیمت این ریدر، از دو نوع ریدر کارت یا رمز خیلی بیشتر است؛ لذا اگر امنیت در کنترل دسترسی ناحیه مورد نظر برای کسب و کار شما در اولویت است باید از ریدر بیومتریک استفاده نمایید، همچنین برخی ریدرهای اثر انگشت دارای ریدر کارت و رمز (صفحه کلید) می‌باشند که، استفاده همزمان از هر سه الگو باعث ارتقا فرآیند کنترل دسترسی به ناحیه مورد نظر شما می‌شود.

ریدر تشخیص چهره

با پیشرفت تکنولوژی، دستگاه‌های اکسس کنترل نیز بروزتر شده اند، تا جایی که به کمک فناوری دیپ لرنینگ قادر به تشخیص چهره افراد می‌باشند. در این نوع ریدر، چهره افراد در ابتدا اسکن می‌شود، سپس در دستگاه یا ماژول (پنل) مرکزی ذخیره می‌شود و به‌صورت شبکه، برای سایر ریدرها ارسال می‌گردد. پیکربندی در این نوع ریدرها به‌وسیله شبکه محلی (اینترنت)، از طریق نرم افزار اکسس کنترل امکان پذیر می‌باشد.

در این حالت کافی است فرد مورد نظر در مقابل دوربین این ریدر بایستد و پس از شناسایی و مطابقت چهره اجازه دسترسی به ناحیه مورد نظر داده خواهد شد.  در برخی ریدرهای بروزتر، امکانی اضافه شده است که اجازه تردد با تصویر غیر زنده را به کاربر نخواهد داد، یعنی تقلب در تردد امکان پذیر نیست. (تردد به‌وسیله عکس کاربر ثبت شده در سیستم-Anti-spoofing)

ریدر عنبیه چشم

در سال 2019، کمپانی ZKteco با معرفی ریدر عنبیه چشم گام بلندی را در ارتقا امنیت تردد در سیستم‌های کنترل تردد، برداشت. حالا در 0.3 ثانیه به‌وسیله این تکنولوژی فرد مورد نظر شناسایی و فرمان دسترسی به ناحیه مورد نظر برای او صادر خواهد شد. چهار ویژگی‌های منحصر به فرد این ریدر عبارتند از:

• سرعت بسیار بالا در تشخیص چهره بیومتریک (زنده)
• مکانیزم ضد تقلب بسیار قدرتمند
• تشخیص چهره بیومتریک حتی با داشتن پوشش اضافی (مانند ماسک تنفسی یا عینک)
• دارا بودن الگوهای از پیش تعیین شده در تشخیص گریم چهره افراد

ریدر کف دست

در این نوع ریدر، دوربینی استفاده شده است که مجهز به اسکن خطوط کف دست افراد است. این نوع ریدر، از قیمت مناسب‌تری نسبت به ریدر عنبیه چشم، برخوردار است و استفاده همزمان از ریدر کارت و پین کد می‌تواند امنیت فرآیند کنترل دسترسی را در ریدر کف دست، تا حد بسیار زیادی ارتقا بخشد. همانند ریدر تشخیص چهره این ریدر نیز قابلیت بکارگیری در شبکه محلی را دارا می باشد.

حالا این سوال مطرح است که کدام ریدر مناسب سازمان و یا پروژه شما می‌باشد؟

قطعا دو عامل قیمت و امنیت می‌تواند در انتخاب نوع ریدر شما را به چالش بکشد.

منابع:

https://tigerteco.com/access-control-reader

https://tigerteco.com/access-control

اسکنر اثر انگشت کنترل دسترسی در دستگاه‌ های کنترل دسترسی که بر پایه اثر انگشت است، استفاده می‌شود، در این مقاله قصد داریم تا نحوه کار کردن این دستگاه را به شما توضیح دهیم.

فناوری بیومتریک بر پایه اثر‌ انگشت

فناوری تشخیص هویت بیومتریک، بر پایه شناسایی افراد به‌ وسیله شناسه‌های زنده و پویای آن‌ها شامل؛ اثر‌انگشت، مشخصات صورت، تن صدا، هندسه دست و ویژگی های عنبیه چشم خلق شده ‌است. در فناوری کنترل بر پایه بایومتریک، یکی از مقیاس‌های پرکاربرد در تشخیص هویت افراد، اثر‌انگشت است.

چرا اثر انگشت در سیستم‌های کنترل ‌دسترسی استفاده می‌شود؟

اثر‌انگشت به صورت فیزیکی از پستی و بلندی‌هایی تشکیل شده است؛ که در هر انسان به یک ‌شکل (یکتا) می‌باشد و الگوی فیزیکی هر انگشت از دیگر انگشتان کاملا متفاوت است. از دیگر شاخصه‌های فوق‌العاده اثر‌ انگشت، باید به این نکته اشاره کرد که در کلیه انسان‌های موجود در کره زمین اثر انگشت تمام افراد متمایز از بقیه است و شما به هیچ‌ عنوان افرادی را نخواهید یافت که اثر ‌انگشت آن‌ها مشترک باشد، به‌دلیل این ویژگی‌ها، از اثر‌ انگشت در سیستم‌های کنترل‌ دسترسی (اکسس‌ کنترل) استفاده می‌شود.

اسکنر اثر انگشت کنترل دسترسی

امروزه در بسیاری از ابزارآلات هوشمند، مانند گوشی‌های تلفن همراه (موبایل)، لپ‌تاپ‌ها و سایر تجهیزات دیجیتالی از سنسور اثر‌ انگشت استفاده شده است. کافی است لحظه‌ای انگشت خود را بر روی سنسور اثر ‌انگشت قرار دهید تا هویت شناسایی شود و قفل دستگاه کنترل دسترسی برای شما بازگردد. این سنسورها، از پر‌کاربرد‌ترین ابزار‌های فناوری بیومتریک هستند که به‌وسیله آن افراد شناسایی و در سیستم‌های کنترل دسترسی طبقه بندی می‌شوند و یا مورد تجزیه ‌و ‌تحلیل قرار می‌گیرند.

الگوی اثر‌ انگشت در سیستم کنترل دسترسی

اثر انگشت، جز شناسه‌های پرکاربرد در سیستم تشخیص هویت بیومتریک است؛ چرا که به ‌سرعت قابل شناسایی است و به ‌دلیل یکتا بودن آن رهگیری و ردیابی آسانی نیز دارد. همانطور که در بالاتر ذکر شد؛ در کل کره زمین هیچ اثر ‌انگشت مشترکی نخواهید یافت؛ حالا انگشت خود را ببینید و الگوی اثر‌انگشت را به دقت بررسی کنید. به خطوط دایره شکلی که از یک طرف وارد و از محوری دیگر خارج می‌شوند؛ حلقه گفته می‌شود. در سمت دیگر انگشت (گوشه‌ها) الگوی متفاوت‌تری‌ وجود دارد که بیضی شکل است؛ این بیضی ها نیز از سمتی وارد و در انتهای انگشت حول محور مشخصی خارج می‌شوند.

فرآیند تشخیص اثر‌انگشت در اسکنر (ریدر) اثر انگشت

تشخیص اثر انگشت، شامل برداشتن یک تصویر با استفاده از اسکنر است، سپس به ‌صورت دیجیتالی با عکس فوری ذخیره شده از اثر‌انگشت شما مقایسه می‌شود. پردازنده اسکنر، شباهت‌ها و تفاوت‌های الگوی اثر ‌انگشت ورودی را با الگوی اولیه مقایسه می‌کند. نکته مهمی که‌ باید به‌ آن توجه شود این است ‌که اسکنر تصویر کاملی از اثر انگشت را ذخیره نمی‌کند و تنها اطلاعات خاص اثر‌ انگشت را به صورت باینری (صفر و یک) در حافظه خود ذخیره می‌نماید.

بسیاری از فناوری‌های شناسایی اثر‌انگشت، توسعه و ایجاد شده است اما فقط تعداد کمی از آن‌ها مورد بهره‌برداری و استفاده در سیستم‌های حفاظت الکترونیک به ‌خصوص سیستم‌های کنترل دسترسی قرار گرفته‌اند. در ادامه به ‌برخی از آن‌‌‌‌‌ها اشاره می‌شود.

انواع اسکنر اثر‌ انگشت

در ادامه مطلب انواع اسکنر را بررسی خواهیم کرد:

اسکنر انگشت نوری (Optical)

در این نوع از اسکنر‌ (ریدر) برای گرفتن عکس از اثر انگشت از نور مرئی (قابل مشاهده با چشم انسان) استفاده می‌شود. در این روش، از LED (دیود‌های نورانی)، برای روشن ‌کردن انگشتی که روی صفحه شیشه‌ای (شیشه ریدر یا اسکنر) قرار داده می‌شود، استفاده می‌گردد. نوری که از انگشت منعکس می‌شود به قطعه‌ای به نام سی‌سی‌دی (CCD) موجود در اسکنر می‌تابد.

سی‌سی‌دی (CCD) همان قطعه‌ای است که در دوربین‌های فیلمبرداری و دوربین‌های مدار‌بسته نیز استفاده می‌شود. سی‌سی‌دی، اساساً مجموعه‌ای از پیکسل ها است که به ‌دلیل افت نور بر‌ روی آن واکنش نشان می‌دهد و سیگنال‌های الکتریکی متناسبی در CCD تولید می‌شود. سپس، این سیگنال‌ها پردازش می‌شوند تا یک اثر دیجیتالی از انگشت شما ایجاد شود که به عنوان اسکن زنده شناخته می‌شود.

نحوه کار اسکنر اثر‌انگشت اپتیکال (نوری)

همانطور که گفته شد در سنسور اثر‌ انگشت تصویری ایجاد می‌شود. تصویر معکوس ایجاد شده توسط حسگر انگشت، برجستگی‌ها را نشان می‌دهد، مناطق مرتفع‌تر اثر‌ انگشت با رنگ تیره و مناطق پست‌تر با رنگ روشن مشخص می‌شود که می‌توان آن را مانند یک تصویر سیاه و سفید شبیه سازی کرد. یک مسئله مهم که کیفیت اسکن را با مشکل روبرو می‌کند این است که اثر‌انگشت فرد موردنظر به دلیل سوختگی از بین رفته باشد، اثر انگشت‌ها ضعیف یا پاک شده باشد و یا انگشتان کثیف باشند؛ این باعث می‌شود دقت اسکنر اثرانگشت کاهش یابد. شایان ذکر است که در انواع دیگر حسگر‌ها مانند سنسور‌های خازنی (Capacitive) و سنسور‌های اولتراسونیک (Ultrasonic) راه حلی برای این مشکل ارائه شده است.

در نهایت، تصویر نهایی تولید شده باید از سطح تاریکی مناسب و وضوح کافی برای کسب صلاحیت برخوردار باشد. اگر نتواند استانداردها را پاس کند، تصویر کنار گذاشته می‌شود (اثر‌انگشت گرفته شده باطل می‌شود) و تنظیمات سنسور‌ها برای دریافت اثر ‌انگشت مناسب در اسکن بعدی تنظیم می‌شود.

اسکنر انگشت خازنی (capacitive)

این حسگر‌ با استفاده از خاصیت بار الکتریکی بر روی انگشتان دست کار می‌کند؛ این بار الکتریکی توسط تراشه نیمه هادی که در حسگر است، بوجود می‌آید. این تراشه دارای سلول‌های کوچکی در داخل خود می‌باشد که از خازن‌ها و یک تقویت کننده برعکس به ‌عنوان بخشی از یک مدار الکتریکی معروف به یکپارچه‌ساز تشکیل شده است.

همانطور که در شکل دیده می‌شود، مثلث، تقویت کننده وارونه است که دارای یک ترمینال غیر معکوس به زمین و یک ترمینال معکوس متصل به ولتاژ مرجع است. ترمینال معکوس همچنین، به یک حلقه بازخورد (فیدبک) متصل است که دارای دو صفحه خازن می‌باشد. این صفحات خازن در آن‌ها شارژ ذخیره می‌شود و در حقیقت انگشت شما به عنوان خازن سوم عمل می‌کند.

پوست انسان دارای یک ساختار سلول است که یک لایه عایق بین برجستگی و خازن را اعمال می‌کند. برای پستی‌های انگشت، هوای پر شده از شکاف مانند یک عایق عمل می‌کند. عایق موجود در بین صفحات خازن ماده ای غیر رسانا است؛ یعنی جریان الکتریسیته از طریق آن محدود می‌شود.

با اختلاف ولتاژهای به‌وجود آمده در صفحات خازن، اسکنر متوجه پستی و بلندی‌های اثر‌انگشت می‌شود. به دنبال مراحل مشابه، اسکنر اثر انگشت یک الگوی کلی از برجستگی ها و فرورفتگی‌های ‌انگشت را پیدا می‌کند که به آن کمک می‌کند تا تصویری از اثر انگشت را تشکیل دهد.

در طی مراحل احراز هویت، اثر انگشت تازه به دست آمده با نسخه ذخیره شده قبلی مقایسه می‌شود تا دسترسی به دستگاه یا ساختمان فراهم شود.

اسکنر اثر‌انگشت خازنی چگونه کار می‌کند؟

در طی مراحل احراز هویت شخص مورد نظر، اثر انگشت تازه به دست آمده با نسخه ذخیره شده قبلی مقایسه می‌شود تا به بخش مرکزی سیستم کنترل تردد ارسال گردد. یکی از مزایای اسکنر‌های خازنی نسبت به نمونه های نوری این است که نمی‌توان با استفاده از تصویر انگشت (اثر‌ انگشت ساختگی به هرگونه‌ای) سیستم را فریب داد، در واقع باید انگشت واقعی بر روی اسکنر خازنی قرار بگیرد تا اجازه دسترسی صادر شود.

یکی از بدترین تقلب‌ها در سیستم اسکنر اثرانگشت، قطع کردن انگشت شخص مورد نظر و سو استقاده از آن است که در ریدرهای خازنی این اسکن انگشت بی‌جان انجام نمی‌شود، همچنین قطع کردن انگشت کاری غیر ممکن است.

اسکنر(ریدر) انگشت اولتراسونیک (ultrasonic)

این اسکنر با استفاده از امواج فرا صوت (فناوری مشابه‌ای که در دستگاه سونوگرافی استفاده می‌شود.) کار می‌کند. مبدل پیزوالکتریک نصب شده در داخل اسکنر، پالس‌های فراصوت را روی انگشتی که بالای آن قرار دارد بازتاب می‌کند. امواج پرتاب شده به سمت سنسور (اسکنر) بازتاب می‌شوند و سپس برای ایجاد یک تصویر دیجیتالی از اثر انگشت، تجزیه و تحلیل می‌شوند.

همانطور که در بالاتر ذکر شد، پوست دارای خاصیت الکتریکی است؛ اما یک مورد ارزشمند دیگر این است که، ویژگی‌های اثر انگشت شما در اعماق انگشتان شما وجود دارد که به اسکنر اولتراسونیک کمک می‌کند، عکس‌های انگشت شما را بگیرد، حتی اگر انگشت شما ساییده، خراشیده یا کثیف باشد، یعنی حتی اگر اثر‌انگشت کاربر ضعیف باشد، ریدر اولتراسونیک توانایی اسکن این نوع انگشت‌ها را دارد. چیزی که اسکنر نوری از انجام آن بی‌بهره بود.

حسگر اولتراسونیک میزان شدت را برای پالس‌های منعکس شده از نقاط مختلف انگشت محاسبه می‌کند و تصویری از اثر انگشت شما ایجاد می‌شود. در حقیقت با کمی و زیادی شدت بازتابش امواج فراصوت بر روی ریدر، اثر‌انگشت کاربر ترسیم می‌گردد و به سیستم کنترل دسترسی ارسال می‌شود.

منابع:

https://tigerteco.com/access-control

https://tigerteco.com/access-control-scanner

لوازم جانبی اکسس کنترل شامل طیف وسیعی از اجزا بسیار مهم می‌شود که در صحت عملکرد و دقت سیستم کنترل ‌تردد سهم بزرگی را دارد. اشتباه در انتخاب و بکارگیری تک تک این اجزا در فرآیند اجرای پروژه می‌تواند کلیه سیستم طراحی شده، پلن و سناریوهای مشخص شده را متهم به شکست نماید و بار مالی سنگینی را برجای بگذارد.

انواع لوازم جانبی اکسس کنترل‌

لوازم جانبی اکسس کنترل انواع مختلفی دارد که هر کدام کاربردی متفاوت در سیستم‌های کنترل دسترسی دارد، این لوازم جانبی عبارت‌انداز:

1. دکمه‌های خروج
2. کارت‌های کنترل دسترسی
3. تگ‌های کنترل دسترسی
4. آنتن UHF
5. بارکد‌خوان (ریدر لیزری بارکد QR)
6. منابع تغذیه (آداپتور یا سوئیچینگ)
7. کیت ریموت‌ها

در ادامه درباره هر یک از موارد بالا بیشتر توضیح خواهیم داد، لطفا با ما همراه باشید.

انواع دکمه‌ خروج در سیستم کنترل دسترسی و موارد استفاده آن

به‌طور کلی دکمه خروج در سیستم کنترل دسترسی برای باز‌کردن درب به‌کار می‌رود. دکمه‌های خروج به دو دسته تقسیم می‌شوند:

1. دکمه فشاری (پوش باتن push button)
2. دکمه حرارتی (بدون نیاز به لمس)

دکمه فشاری چیست، چه کاربردی دارد و نحوه کار آن چگونه است؟‌

بوش باتن push button یا شاسی فشاری به وسیله‌ای گفته می‌شود که معمولا برای باز کردن درب مورد استفاده قرار می‌گیرد، دکمه فشاری ساده در دو نوع فلزی و پلاستیکی (پلیمری) موجود می‌باشد. این دکمه باید در برابر ضربه و فشار‌های نامتعارف مقاوم باشد، همچنین دکمه‌هایی موجود هستند که دارای استاندارد‌های خاصی می‌باشند، از جمله این استانداردها، استاندارد IP67 و یا IPX است، که به ترتیب می‌توان به ضد ‌‌آب و گرد و غبار بودن و ضد ضربه بودن (استاندارد قطعات نظامی که به آن قطعات جان سخن نیز گفته می‌شود.) اشاره نمود.

دکمه خروج فلزی از جنس استیل ضد زنگ تولید می‌شود که یکی از مهم‌ترین شاخص‌های تولید این دکمه، قابلیت استفاده تا میلیون‌ها کلیک و فشردن آن است؛ یعنی این دکمه قادر است تا میلیون‌ها کلیک مدوام داشته باشد، به‌دلیل استفاده از استیل ضد‌ زنگ فرآیند نظافت به ویژه ضد‌عفونی این دکمه آسان است و اشکالی در عملکرد آن نخواهد داشت. نحوه نصب این دکمه در سیستم کنترل تردد به صورت مدارباز (Normally Open) می‌باشد که به محض فشردن شاسی بین پین‌های دکمه اتصال کوتاه رخ می‌دهد و فرمان به پنل اکسس کنترل صادر می‌شود.

دکمه خروج حرارتی (بدون نیاز به لمس) چه کاربردی دارد و نحوه کار آن چگونه است؟

یکی از پر‌کاربردترین لوازم جانبی اکسس کنترل، دکمه حرارتی است. در این دکمه برای تشخیص مکانیزم فرمان باز کردن درب از تکنولوژی مادون قرمز (Infra-red) استفاده شده است. این دکمه، بدون لمس و به راحتی از فاصله چند سانتی متری می‌تواند با تشخیص حرارت دست کاربر، درب را باز کند.

دکمه حرارتی یا دکمه بدون لمس در سیستم کنترل ‌تردد دارای دو نوع Outdoor و Indoor می‌باشد. واضح است که مدل Outdoor دارای استاندارد IP67 است و برای نصب در محیط‌‌های دارای رطوبت و عمدتا در فضاهای بیرونی کاربرد دارد؛ همچنین، مدل Indoor شاسی حرارتی صرفا مناسب نصب در اماکن مسقف (محیط داخل ساختمان) استفاده می‌شود.

ویژگی‌ دکمه خروج حرارتی

از جمله ویژگی های کاربردی دکمه خروج حرارتی (بدون لمس) می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

• فرآیند بدون لمس با استفاده از تکنولوژی تشخیصی مادون قرمز
• صفحه ضد زنگ مقاوم در برابر خط و خش (در برخی از دکمه‌ها ممکن است جنس شاسی از شیشه باشد)
• قابل استفاده در امکانی که نیاز به رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌باشد مانند بیمارستان‌ها
• جلوگیری از شیوع بیماری‌های مسری به‌دلیل داشتن فرآیند بدون لمس
• دامنه تشخیص از 0.1 تا 10 سانتی‌متر
• دارای مدار الکتریکی همیشه باز یا همیشه بسته (Normally Open- Normally Close)
• قابلیت نصب توکار یا روکار
• دارای رله قدرتمند (ظرفیت بالای رله/ AC120V DC30V)
• دارای Led نشان‌دهنده باز یا بسته بودن درب
• در برخی مدل‌ها دارای استاندارد IPX7 می‌باشد(ضد ضربه و خراب‌کاری)

انواع کارت‌های مورد استفاده در سیستم کنترل دسترسی و نحوه عملکرد آن

کارت‌های کنترل دسترسی به دو دسته کارت‌‌های اکتیو (Active) و کارت‌های پسیو (Passive) تقسیم می‌شوند. به کارت‌های دارای تراشه حافظه، اکتیو و به کارت‌های بدون تراشه پسیو می‌گویند. در سیستم کنترل دسترسی عمدتا از کارت‌های Mifare و کارت‌های RFID استفاده می‌شود.

کارت RFID چیست؟

به‌طور کلی RFID فناوری است که بر روی فرکانس رادیویی کار می‌کند و برای شناسایی خودکار مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این سیستم، ریدر RFID به طور مداوم امواج رادیویی با فرکانس خاصی را ارسال می کند. اگر جسمی که این برچسب (کارت) RFID به آن متصل است در محدوده این امواج رادیویی باشد، بازخورد را به این خواننده RFID می فرستد و بر اساس این بازخورد، ریدر RFID کارت و هویت شخص یا شی مورد نظر را شناسایی می‌کند.

انواع تگ و کارت RFID کنترل دسترسی

تگ‌ها (Tag) و کارت‌های RFID عمدتا در سه باند فرکانس کار می کنند:

1. LF : باند با فرکانس پایین
2. HF : باند با فرکانس بالا
3. UHF : باند فوق العاده بالا با فرکانس خیلی بالا

نکته : باید دقت داشته باشید تگ و کارت RFID مناسب با ریدر استفاده شده در سیستم کنترل ‌دسترسی را به دقت انتخاب نمایید چرا که عدم همخوانی فرکانس باعث اختلال در سیستم کنترل تردد و درنتیجه شکست پروژه خواهد شد.

تگ و جاسوئیچی (جا‌کلیدی) RFID

به‌صورت کلی به لیبل‌ (برچسب) هایی که دارای فرستنده RFID می باشند، تگ گفته می‌شود، همین تعریف نیز برای جاکلیدی RFID به‌کاربرده می‌شود. تگ‌ها و جاکلیدی‌ها در انواع و اشکال مختلف موجود هستند و بیشتر برای کنترل اشیا قیمتی و کنترل عبور ‌و ‌‌مرور خودروها از برچسب‌های RFID استفاده می‌شود.

آنتن UHF چیست و در سیستم کنترل‌ دسترسی چه کاربردی دارد؟

آنتن UHF همان طور که از نامش پیداست نوعی ریدر محسوب می‌‌شود با این تفاوت که تنها داده‌ها و کدهای تگ‌ها را تشخیص و به پنل کنترل دسترسی ارسال می‌کند. همانطور که بالاتر اشاره شد، برای خواندن تگ UHF (تگ با باند فرکانس خیلی بالا) باید حتما از آنتن UHF استفاده شود و اگر غیر از این باشد سیستم کنترل تردد با اختلال جدی مواجه خواهد شد.

آنتن‌های UHF دارای اشکال مختلفی مانند آنتن لوله‌ای (میله‌ای) یا مربع و مستطیلی هستند و اغلب دارای استاندارد ضد‌ رطوبت هستند، لذا می‌توان این نوع آنتن‌ها را در فضاهای بیرونی و در دمای بین 40- تا 60+ درجه سلسیوس نصب کرد. برحسب شکل آنتن نوع دامنه خوانش آنتن متفاوت است؛ برای مثال در آنتن‌ لوله‌ای (میله‌ای) محور خوانش تگ‌ها به‌صورت خطی می‌باشد.

بارکد‌خوان لیزری(ریدر QR کنترل دسترسی)

در برخی از سیستم‌های کنترل تردد برای تشخیص هویت افراد از بارکد چند بعدی یا QR استفاده می‌شود. ریدر این نوع بارکدها، نوعی سنسور است که به‌وسیله بازتاب پرتو لیزر اطلاعات رمزگذاری شده در بارکد را تخلیه و به پنل سیستم مرکزی کنترل دسترسی ارسال می‌نماید. در نوع جدید این تکنولوژی بارکد یک بار مصرف (یکتا) بر روی موبایل شخص مورد نظر، به‌وسیله نرم افزار کنترل‌ تردد ایجاد می‌گردد. در مرحله بعد شخص بارکدی را که بر روی صفحه موبایل خود ظاهر شده است را به سمت بارکدخوان (ریدر) گرفته و در کسری از ثانیه اجازه عبور را دریافت می‌نماید.

منبع تغذیه (آداپتور یا سوئیچینگ) مخصوص سیستم کنترل تردد

یکی از مباحث مهم در دستگاه کنترل دسترسی انتخاب منبع تغذیه مناسب می‌باشد. متاسفانه مشاهده شده کارشناسان نصب، در مدارهای کنترل دسترسی از یک منبع تغذیه برای قفل و ریدر و یا پنل مرکزی استفاده می‌کنند که کاری با ریسک بالا و اشتباه است چرا که در صورت اختلال، مدار پنل کنترل دسترسی آسیب جدی می‌بیند و بار مالی سنگینی برای پروژه خواهد داشت.

یکی از مهم ترین نکات در جهت افزایش عمر تجهیزات کنترل دسترسی استفاده از منابع تغذیه استاندارد و رگوله (regulated) به معنی کاملا DC می‌باشد، برای مثال اگر دستگاه کنترل دسترسی خریداری کرده‌اید که منبع تغذیه آن دوازده ولت (12V) است، از آداپتور دوازده ولت (12V) داخل آن دستگاه استفاده شود زیرا دستگاه میزان ولتی که برای کار کردن نیاز دارد را بتواند دریافت کند و مشکلی در عملکرد دستگاه به وجود نیاید.

کیت ریموت‌ چیست و در سیستم کنترل دسترسی چه کاربردی دارد؟

به مجموعه برد اصلی شامل مدار گیرنده و چندین رله قابل برنامه ریزی، کیت ریموت می‌گویند. کیت ریموت‌ها اغلب قابل برنامه ریزی در حالت‌های مختلف می‌باشند زیرا در هر سناریو برای پروژه‌های گوناگون نیاز به برنامه‌ریزی‌های متنوع است تا نیاز پروژه برطرف گردد. کیت ریموت‌های مورد استفاده در سیستم‌های کنترل تردد دارای استاندارد کد هاپ هستند. Code Hopping نوعی سیستم رمزگذاری است که بین فرستنده و گیرنده کیت ریموت رد و بدل می‌شود.

کیت ریموت‌های کدهاپینگ از امنیت بسیار بالایی در دریافت و ارسال سیگنال برخوردار هستند و هر بار که کاربر ریموت را فشار می‌دهد یک کد تصادفی و یکتا به سمت گیرنده (رسیور، Receiver) ارسال می‌شود. در این نوع کیت ریموت امکان کپی شدن ریموت توسط افراد سودجو صفر است و به همین دلیل این نوع کیت ریموت برای استفاده در سیستم کنترل دسترسی ایده‌آل است.

کیت ریموت مورد استفاده در سیستم کنترل تردد باید دارای قابلیت مدار باز یا مدار بسته (NO/NC) باشد تا نیازهای پروژه را بصورت کامل برطرف نماید، همچنین تعداد رله‌ها و کانال‌های قابل پشتیبانی در آن دارای اهمیت بسیاری است و در برخی مدل‌ها ریموت‌ها از تکنولوژی اطلاعات دوطرفه (2 Way System) جهت شماتیک‌سازی فرآیند باز یا بسته شدن درب‌ها استفاده می‌شود.

منابع:

https://tigerteco.com/access-control-accessories

https://tigerteco.com/access-control